Lanetli ev teması oldum olası Hollywood ve dünya sinemasının ilgisini çekmiştir. Korku gerilim türleri varolduğundan beri bir tepenin başında ya da bir ormanın içinde kimselerin uğramadığı genelde içinde hayaletlerin yaşadığı evlerin konu edildiği filmler çekilir. Benim için son dönemde bu filmler için zirve noktası yine bir ispanyol yönetmenin elinden çıkma olan The Others olmuştur. El Orfanato ise bu ev temasını hikaye içinde eritme suretiyle farklı konulara giriş yapabilmiş bir film.
Son dönemin en başarılı fantastik filmlerinden Pan'ın Labirenti(Pan's Labyrinth)'nin yönetmeni Guillermo Del Toro'nun yapımcı olmasının yanında filme direk etkisi olduğunu düşünüyorum. Zira aynen Pan'ın Labirenti'nde olduğu gibi bir yandan gerçek hayatta hikaye akarken arka planda fantastik olaylar gerçekleşiyor. Film ana fikir olarak evlat sevgisini baz alsa da yetimhanelerde kötü davranılan işkence gören çocuklar ve bu çocukların bir türlü huzura kavuşamaması gibi bir konu ile hikayesini sağlamlaştırıyor.
Tam bu noktada diğer gerilim tarzı lanetli ev filmlerinden ayrılıyor. Çünkü bu evdeki hayaletler pek de öyle evin yeni sahiplerini kovmak ya da öldürmek istemiyor. Tek istedikleri biraz oyun oynamak. Bu da filmi aynen Pan'ın Labirenti'nde olduğu gibi sempatik bir noktaya çekiyor. Tabii ki arada trajedi yaşanıyor fakat bu olaylar da evdeki hayaletlerin bilerek yaptıkları olaylardan kaynaklanmıyor.
Çocuğunu kaybeden anne rolündeki başrol oyuncumuz inandırıcılığını hiç kaybetmiyor. Hikaye anne üzerine kurulu olduğu nedeniyle üzerine çok fazla iş düşen Belen Rueda bu rolün altından başarıyla kalkıyor.
Film kendini izletmeyi heyecanı ve merakı ayakta tutmayı başarıyor. Yönetmen Juan Antonio Bayona bu konuda çok başarılı bir iş çıkarmış. Bu tarz filmlerde seyircileri sıkmadan kendini izletmek biraz zor. Filmin gerilim kısımları ise son derece başarılı. Özellikle bir kaç sahnede koltuğunuzdan zıplamaya hazırlıklı olmanız gerekiyor filmi izlerken.
Klasik bir hayaletli ev korkusu yapmaktansa daha zor bir yol seçip derin bir konu ile başarılı bir film çekmeyi başarmak zor iş. Yönetmen bu işi başarmış bu yüzden de kesinlikle izlenmeyi hakediyor.
(-caveman, 10.03.2008 10:45 ~ 10:46)
Film kendini izletmeyi heyecanı ve merakı ayakta tutmayı başarıyor. Yönetmen Juan Antonio Bayona bu konuda çok başarılı bir iş çıkarmış. Bu tarz filmlerde seyircileri sıkmadan kendini izletmek biraz zor. Filmin gerilim kısımları ise son derece başarılı. Özellikle bir kaç sahnede koltuğunuzdan zıplamaya hazırlıklı olmanız gerekiyor filmi izlerken.Klasik bir hayaletli ev korkusu yapmaktansa daha zor bir yol seçip derin bir konu ile başarılı bir film çekmeyi başarmak zor iş. Yönetmen bu işi başarmış bu yüzden de kesinlikle izlenmeyi hakediyor.
(-caveman, 10.03.2008 10:45 ~ 10:46)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder